essay on cinema in punjabi

Punjabi Essay on “Cinema de Labh te Haniya”, “ਸਿਨਮੇ ਦੇ ਲਾਭ ਤੇ ਹਾਨੀਆਂ”, Punjabi Essay for Class 10, Class 12 ,B.A Students and Competitive Examinations.

ਸਿਨਮੇ ਦੇ ਲਾਭ ਤੇ ਹਾਨੀਆਂ

Cinema de Labh te Haniya

ਰੂਪ-ਰੇਖਾ- ਵਰਤਮਾਨ ਜੀਵਨ ਦਾ ਜ਼ਰੂਰੀ ਅੰਗ, ਮਨ ਪਰਚਾਵੇ ਦਾ ਸਾਧਨ, ਜਾਣਕਾਰੀ ਵਿੱਚ ਵਾਧਾ, ਵਿੱਦਿਅਕ ਫਾਇਦਾ, ਵਪਾਰੀਆਂ ਨੂੰ ਲਾਭ, ਰੁਜ਼ਗਾਰ ਦਾ ਸਾਧਨ, ਆਚਰਨ ਉੱਤੇ ਬੁਰਾ ਅਸਰ, ਅੱਖਾਂ ਉੱਤੇ ਬੁਰਾ ਅਸਰ , ਸਮੇਂ ਦੀ ਬਰਬਾਦੀ, ਸਾਰ-ਅੰਸ਼

ਵਰਤਮਾਨ ਜੀਵਨ ਦਾ ਜ਼ਰੂਰੀ ਅੰਗ- ਸਿਨਮਾ ਅਜੋਕੇ ਮਨੁੱਖੀ ਜੀਵਨ ਦਾ ਇੱਕ ਜ਼ਰੂਰੀ ਅੰਗ ਬਣ ਚੁੱਕਾ ਹੈ। ਇਹ ਮਨੋਰੰਜਨ ਦਾ ਇੱਕ ਪ੍ਰਮੁੱਖ, ਸਸਤਾ ਤੇ ਵਧੀਆ ਸਾਧਨ ਹੈ। ਇਸ ਦੀ ਲੋਕਪ੍ਰਿਯਤਾ ਦਿਨੋ-ਦਿਨ ਵੱਧ ਰਹੀ ਹੈ। ਦਿਨਭਰ ਦਾ ਥੱਕਿਆ-ਟੁੱਟਿਆ ਮਨੁੱਖ ਸਿਨਮੇ ਵਿੱਚ ਜਾ ਕੇ ਆਪਣਾ ਸਾਰੇ ਦਿਨ ਦਾ ਥਕੇਵਾਂ ਲਾਹ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਅੱਜ ਵੀ ਨਵੀਆਂ ਫਿਲਮਾਂ ਸਿਨਮਾ-ਘਰ ਵਿੱਚ ਬੈਠ ਕੇ ਹੀ ਦੇਖਣੀਆਂ ਪਸੰਦ ਕੀਤੀਆਂ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ। ਭਾਵੇਂ ਅੱਜ ਹਰ ਘਰ ਵਿੱਚ ਟੈਲੀਵੀਜ਼ਨ ਹੈ ਪਰ ਅਸਲੀ ਆਨੰਦ ਸਿਨਮਾ ਘਰ ਵਿੱਚ ਬੈਠ ਕੇ ਫਿਲਮ ਦੇਖਣ ਦਾ ਹੀ ਹੈ।

ਮਨ-ਪਰਚਾਵੇ ਦਾ ਸਾਧਨ ਇਸ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡਾ ਲਾਭ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਮਨੋਰੰਜਨ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਵਧੀਆ ਸਾਧਨ ਹੈ। ਭਾਵੇਂ ਟੈਲੀਵੀਜ਼ਨ, ਰੇਡੀਓ, ਕੰਪਿਊਟਰ ਆਦਿ ਵਰਤਮਾਨ ਮਨੁੱਖ ਲਈ ਦਿਲ-ਪਰਚਾਵੇ ਦੇ ਸਾਧਨ ਹਨ, ਪਰ ਇਹ ਸਿਨਮੇ ਦੀ ਜਗਾ ਨਹੀਂ ਲੈ ਸਕਦੇ। ਦਿਨ ਭਰ ਦਾ ਥੱਕਾ-ਟੁੱਟਾ ਤੇ ਪਰੇਸ਼ਾਨ ਆਦਮੀ ਥੋੜੇ ਪੈਸੇ ਖ਼ਰਚ ਕੇ ਢਾਈ-ਤਿੰਨ ਘੰਟੇ ਸਿਨਮੇ ਵਿੱਚ ਆਪਣਾ ਮਨ ਪਰਚਾ ਲੈਂਦਾ ਹੈ ਤੇ ਹਲਕਾ-ਫੁਲਕਾ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਫ਼ਿਲਮ ਦੇਖਣ ਦਾ ਅਸਲੀ ਸੁਆਦ ਟੈਲੀਵੀਜ਼ਨ ਦੇ ਛੋਟੇ ਪਰਦੇ ਉੱਤੇ ਨਹੀਂ, ਸਗੋਂ ਸਿਨਮਾ-ਘਰ ਦੇ ਵੱਡੇ ਪਰਦੇ ਉੱਤੇ ਹੀ ਆਉਂਦਾ ਹੈ।

ਜਾਣਕਾਰੀ ਵਿੱਚ ਵਾਧਾ- ਸਿਨਮੇ ਦਾ ਦੂਜਾ ਵੱਡਾ ਫਾਇਦਾ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਇਸ ਰਾਹੀਂ ਅਸੀਂ ਵੱਖੋ-ਵੱਖ ਤਰਾਂ ਦੀ ਜਾਣਕਾਰੀ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਦੇ ਹਾਂ। ਅਸੀਂ ਸਿਨਮਾ। ਘਰ ਵਿੱਚ ਬੈਠ ਕੇ ਪਹਾੜੀ ਦਿਸ਼ਾਂ, ਇਤਿਹਾਸਿਕ ਸਥਾਨਾਂ, ਚਿੜੀਆਂ-ਘਰਾਂ, ਸਮੁੰਦਰਾਂ, ਦਰਿਆਵਾਂ, ਝੀਲਾਂ ਅਤੇ ਵਿਦੇਸ਼ਾਂ ਦੇ ਸ਼ਹਿਰਾਂ ਤੇ ਅਜੂਬਿਆਂ ਨੂੰ ਦੇਖ ਸਕਦੇ ਹਾਂ। ਇਸ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ ਸਿਨਮੇ ਰਾਹੀਂ ਖੇਤੀਬਾੜੀ, ਸਿਹਤ, ਪਰਿਵਾਰ

ਭਲਾਈ, ਸੁਰੱਖਿਆ ਅਤੇ ਵਿੱਦਿਆ ਦੇ ਵਿਭਾਗ ਲੋਕਾਂ ਅਤੇ ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਨੂੰ – ਵੱਖ-ਵੱਖ ਪ੍ਰਕਾਰ ਦੀ ਜਾਣਕਾਰੀ ਪਹੁੰਚਾਉਂਦੇ ਹਨ। ਅਕਸਰ ਦੇਖਣ ਵਿੱਚ ਆਉਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਨੂੰ ਕਿਤਾਬਾਂ ਪੜ੍ਹਨ ਨਾਲ ਕੋਈ ਵਿਸ਼ਾ ਇੰਨੀ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਸਮਝ ਨਹੀਂ ਆਉਂਦਾ ਜਿੰਨਾ ਕਿ ਫ਼ਿਲਮ ਦੇਖਣ ਨਾਲ। ਫ਼ਿਲਮ ਵਿੱਚ ਦੇਖੇ ਹੋਏ ਦਿਸ਼ਾਂ ਨੂੰ ਉਹ ਅਸਾਨੀ ਨਾਲ ਭੁੱਲਦੇ ਨਹੀਂ ਜਦ ਕਿ ਕਿਤਾਬ ਵਿੱਚ ਪੜਿਆ ਉਹ ਭੁੱਲ ਜਾਂਦੇ ਹਨ।

ਵਿੱਦਿਅਕ ਫਾਇਦਾ- ਸਿਨਮੇ ਦਾ ਦੇਸ਼ ਦੇ ਵਿੱਦਿਅਕ ਵਿਕਾਸ ਵਿੱਚ ਕਾਫੀ ਹਿੱਸਾ ਹੈ। ਸਿਨਮੇ ਰਾਹੀਂ ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਫਾਇਦਾ ਪਹੁੰਚਾਇਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ।

ਵਪਾਰੀਆਂ ਨੂੰ ਲਾਭ- ਸਿਨਮੇ ਤੋਂ ਵਪਾਰੀ ਲੋਕ ਬਹੁਤ ਲਾਭ ਉਠਾਉਂਦੇ ਹਨ। ਉਹ ਆਪਣੀਆਂ ਕੰਪਨੀਆਂ ਤੇ ਫਰਮਾਂ ਦੁਆਰਾ ਤਿਆਰ ਕੀਤੀਆਂ ਚੀਜ਼ਾਂ ਦੀ ਸਿਨਮੇ ਰਾਹੀਂ ਮਸ਼ਹੂਰੀ ਕਰ ਕੇ ਲਾਭ ਉਠਾਉਂਦੇ ਹਨ ਜਿਸ ਨਾਲ ਮੰਗ ਵੱਧਦੀ ਹੈ ਤੇ ਦੇਸ਼ ਵਿੱਚ ਪੈਦਾਵਾਰ ਨੂੰ ਲਾਭ ਪੁੱਜਦਾ ਹੈ।

ਰੁਜ਼ਗਾਰ ਦਾ ਸਾਧਨ- ਸਿਨਮਾ ਰਾਹੀਂ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਰੁਜ਼ਗਾਰ ਮਿਲਦਾ ਹੈ। ਫ਼ਿਲਮ ਸਨਅਤ ਅਤੇ ਸਿਨਮਾਂ ਘਰਾਂ ਵਿੱਚ ਸੈਂਕੜੇ ਲੋਕ ਕੰਮ ਕਰ ਕੇ ਆਪਣਾ ਪੇਟ ਪਾਲ ਰਹੇ ਹਨ। ਇਸ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ ਸਿਨਮੇ ਰਾਹੀਂ ਦੇਸ਼ ਦੇ ਮਹਾਨ ਕਲਾਕਾਰਾਂ ਦਾ ਵੀ ਸਨਮਾਨ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਧਨ ਨਾਲ ਮਾਲਾ-ਮਾਲ। ਕਰ ਦਿੰਦੇ ਹਨ।

ਆਚਰਨ ਉੱਤੇ ਬੁਰਾ ਅਸਰ- ਇਸ ਦੀ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡੀ ਹਾਨੀ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਅਸ਼ਲੀਲ ਫਿਲਮਾਂ ਦਾ ਨੌਜੁਆਨਾਂ ਦੇ ਆਚਰਨ ਉੱਪਰ ਬਹੁਤ ਬੁਰਾ ਅਸਰ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਕਈ ਵਾਰ ਫ਼ਿਲਮਾਂ ਚੰਗੀਆਂ ਜਾਂ ਉਸਾਰੁ ਕਹਾਣੀਆਂ ਤੇ ਦ੍ਰਿਸ਼ ਪੇਸ਼ ਨਹੀਂ ਕਰਦੀਆਂ, ਸਗੋਂ ਮਨਚਲੇ ਮੁੰਡੇ-ਕੁੜੀਆਂ ਦੇ ਇਸ਼ਕ ਦੀਆਂ ਕਹਾਣੀਆਂ ਨੂੰ ਪੇਸ਼ ਕਰਕੇ ਦੇਸ਼ ਦੇ ਨੌਜਵਾਨਾਂ ਤੇ ਕੁੜੀਆਂ ਦੇ ਆਚਰਨ ਨੂੰ ਵਿਗਾੜਦੀਆਂ ਹਨ। ਕੜੀਆਂ-ਮੁੰਡੇ ਇਹਨਾਂ ਨੂੰ ਦੇਖ ਕੇ ਫੈਸ਼ਨਪ੍ਰਸਤੀ ਵੱਲ ਪੈ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਅਜ 23 ਬਹੁਤੀਆਂ ਫ਼ਿਲਮਾਂ ਕੇਵਲ ਬਾਲਗਾਂ ਲਈ ਆ ਰਹੀਆਂ ਹਨ ਜਿਨਾਂ ਦਾ ਸਮਾਜ ਦੇ ਆਚਰਨ ਉੱਪਰ ਬਹੁਤ ਬੁਰਾ ਪ੍ਰਭਾਵ ਪੈਂਦਾ ਹੈ। ਕਈ ਵਾਰ ਇਹ ਨੌਜੁਆਨਾ। ਨੂੰ ਫ਼ਿਲਮੀ ਨਮੂਨੇ ਦੇ ਜੁਰਮ ਕਰਨ ਲਈ ਵੀ ਉਤਸ਼ਾਹਿਤ ਕਰਦੀਆਂ ਹਨ | ਕਈ ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਨੂੰ ਫ਼ਿਲਮਾਂ ਦੇਖਣ ਦੀ ਆਦਤ ਪੈ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਉਹ ਚੋਰੀ ਆਦਿ ਕਰ ਕੇ ਸਿਨਮਾ ਦੇਖਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਸ਼ ਕਰਦੇ ਹਨ।

ਅੱਖਾਂ ਉੱਤੇ ਬੁਰਾ ਅਸਰ- ਬਹੁਤ ਸਿਨਮਾ ਦੇਖਣ ਨਾਲ ਸਿਨਮੇ ਦੇ ਪਰਦੇ ਉੱਪਰ ਪੈ ਰਹੀ ਤੇਜ਼ ਰੋਸ਼ਨੀ ਦਾ ਮਨੁੱਖੀ ਨਜ਼ਰ ਉਪਰ ਵੀ ਬੁਰਾ ਅਸਰ ਪੈਂਦਾ ਹੈ।

ਸਮੇਂ ਦੀ ਬਰਬਾਦੀ- ਸਿਨਮਾ ਸਮਾਂ ਵੀ ਨਸ਼ਟ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਜਿਨਾਂ ਨੂੰ ਬਹੁਤੀਆਂ ਫ਼ਿਲਮਾਂ ਦੇਖਣ ਦੀ ਆਦਤ ਪੈ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਉਹ ਆਪਣੇ ਕੰਮਾਂ ਵੱਲੋਂ ਕਈ ਵਾਰ ਲਾਪ੍ਰਵਾਹ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਤੇ ਸਿਨਮਾ ਵੇਖਣ, ਸਿਨਮੇ ਦੀਆਂ ਕਹਾਣੀਆਂ ਸੁਣਨ ਤੇ ਸੁਣਾਉਣ ਵਿੱਚ ਸਮਾਂ ਨਸ਼ਟ ਕਰ ਦਿੰਦੇ ਹਨ। ਕਈ ਵਾਰ ਸਿਨਮਾ ਦੇਖਣ ਲਈ ਘਰ ਤੋਂ ਬਹੁਤ ਦੂਰ ਜਾਣਾ ਪੈਂਦਾ ਹੈ ਤਾਂ 5-6 ਘੰਟੇ ਵਿਅਰਥ ਚਲੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ।

ਸਾਰ-ਅੰਸ਼- ਸਿਨਮਾ ਦੇ ਸਾਰੇ ਲਾਭ-ਹਾਨੀਆਂ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਅਸੀਂ ਇਸ ਸਿੱਟੇ ਤੇ ਪਹੁੰਚਦੇ ਹਾਂ ਕਿ ਸਿਨਮਾ ਦਿਲ-ਪਰਚਾਵੇ ਦਾ ਵਧੀਆ ਤੇ ਸਸਤਾ ਸਾਧਨ ਹੈ। ਫੁੱਲਾਂ ਨਾਲ ਕੰਢੇ ਤਾਂ ਹੁੰਦੇ ਹੀ ਹਨ। ਨਿਰਮਾਤਾਵਾਂ ਨੂੰ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਕਿ ਅਸ਼ਲੀਲ ਦਿਸ਼ ਘੱਟ ਤੋਂ ਘੱਟ ਪੇਸ਼ ਕਰਨ ਤੇ ਆਪਣੀਆਂ ਫ਼ਿਲਮਾਂ ਰਾਹੀਂ ਨੌਜ਼ਆਨਾਂ ਨੂੰ ਦੇਸ਼ ਦੀ ਉਸਾਰੀ ਦਾ ਤੇ ਆਪਣਾ ਭਵਿੱਖ ਬਣਾਉਣ ਦਾ ਸੁਨੇਹਾ ਦੇਣ। ਸਰਕਾਰ ਨੂੰ ਵੀ ਇਹਨਾਂ ਉੱਪਰ ਪਾਬੰਦੀ ਲਗਾਉਣੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ।

Absolute-Study

Hindi Essay, English Essay, Punjabi Essay, Biography, General Knowledge, Ielts Essay, Social Issues Essay, Letter Writing in Hindi, English and Punjabi, Moral Stories in Hindi, English and Punjabi.

One Response

Very very good essay

Save my name, email, and website in this browser for the next time I comment.

Essay on Cinema de labh te haniya in Punjabi | ਪੰਜਾਬੀ ਲੇਖ ਸਿਨਮਾ ਦੇ ਲਾਭ ਅਤੇ ਹਾਨੀਆਂ

ਪੰਜਾਬੀ ਲੇਖ ਸਿਨਮਾ ਦੇ ਲਾਭ ਅਤੇ ਹਾਨੀਆਂ | Punjabi essay on cinema | Punjabi essay cinema de labh ate haniya

“Cinema de labh ate haniya “Punjabi vich lekh | Punjabi essay on advantages and disadvantages of Cinema for students

ਤੁਹਾਡਾ ਪੰਜਾਬੀ ਸਟੋਰੀ ਵਿੱਚ ਸਵਾਗਤ ਹੈ। ਇਸ ਪੋਸਟ ਵਿੱਚ ਤੁਸੀਂ ਸਿਨੇਮਾ ਦੇ ਲਾਭ ਅਤੇ ਹਾਨੀਆਂ ਬਾਰੇ ਪੰਜਾਬੀ ਵਿੱਚ ਲੇਖ, ਪੰਜਾਬੀ ਲੇਖ, 10 lines on cinema de labh ate haniya essay in punjabi for students, Punjabi lekh, Punjabi Paragraph, Punjabi essay, 10 lines essay on Cinema de labh ate haniya ਪੜੋਂਗੇ।

10 lines on “Cinema de labh te haniya” for students in Punjabi

1) ਸਿਨਮਾ ਦਾ ਸਾਡੇ ਜੀਵਨ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਪ੍ਰਭਾਵ ਹੈ।

2) ਫਿਲਮਾਂ ਦੀਆਂ ਕਹਾਣੀਆਂ ਸਾਨੂੰ ਪ੍ਰੇਰਿਤ ਕਰਦੀਆਂ ਹਨ।

3) ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਪਰਿਵਾਰ ਫਿਲਮਾਂ ਰਾਹੀਂ ਆਪਣੀ ਰੋਜ਼ੀ-ਰੋਟੀ ਕਮਾਉਂਦੇ ਹਨ।

4) ਸਿਨਮਾ ਦੀ ਬਦੌਲਤ ਅੱਜ ਹਜ਼ਾਰਾਂ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਕੰਮ ਮਿਲ ਰਿਹਾ ਹੈ।

5)ਇਨ੍ਹਾਂ ਸਿਨਮਾ ਨੂੰ ਦੇਖਣ ਨਾਲ ਸਾਡਾ ਸਮਾਂ ਦਾ ਬਰਬਾਦ ਤਾਂ ਹੁੰਦਾ ਹੀ ਹੈ ਪਾਰ ਸਾਡੇ ਪੈਸੇ ਦੀ ਵੀ ਬਰਬਾਦੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ।

6) ਅਸੀਂ ਫਿਲਮਾਂ ਰਾਹੀਂ ਕਿਸੇ ਵੀ ਵਿਅਕਤੀ ਦੀ ਜੀਵਨੀ ਦਿਖਾ ਸਕਦੇ ਹਾਂ।

7) ਫਿਲਮਾਂ ਨੂੰ ਤਣਾਅ ਭਰਨ ਵਾਲੇ ਵੀ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।

8) ਇਸ ਤੋਂ ਚੋਰ ਅਤੇ ਡਾਕੂ ਨਵੇਂ ਤਰੀਕੇ ਸਿੱਖ ਕੇ ਬੈਂਕ ਲੁੱਟਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਚੋਰੀਆਂ ਕਰਦੇ ਹਨ।

9) ਫਿਲਮਾਂ ਸਾਡੇ ਸਮਾਜ ਦਾ ਸ਼ੀਸ਼ਾ ਹਨ।

10) ਕੁਝ ਲੋਕ ਇੰਨੀਆਂ ਫਿਲਮਾਂ ਦੇਖਦੇ ਹਨ ਕਿ ਉਹ ਆਦੀ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ।

Punjabi Essay “ਸਿਨਮਾ ਦੇ ਲਾਭ ਅਤੇ ਹਾਨੀਆਂ “

ਮਨੁੱਖ ਇੱਕ ਸਮਾਜਿਕ ਜਾਨਵਰ ਹੈ, ਜੋ ਸਮਾਜ ਵਿੱਚ ਰਹਿ ਕੇ ਹੀ ਆਪਣੇ ਮਨੋਰੰਜਨ ਦਾ ਮਾਧਿਅਮ ਲੱਭਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਉਸ ਦੇ ਮਨੋਰੰਜਨ ਦੇ ਸਾਧਨ ਸਮੇਂ ਅਤੇ ਸਥਿਤੀ ਅਨੁਸਾਰ ਬਦਲਦੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ। ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਵਿਗਿਆਨ ਦਾ ਪੂਰਾ ਵਿਕਾਸ ਨਹੀਂ ਹੋਇਆ ਸੀ, ਉਦੋਂ ਤੱਕ ਉਹ ਮੇਲਿਆਂ ਅਤੇ ਸ਼ੋਆਂ ਰਾਹੀਂ ਆਪਣਾ ਮਨੋਰੰਜਨ ਕਰਦਾ ਸੀ, ਪਰ ਵਿਗਿਆਨਕ ਵਿਕਾਸ ਨਾਲ ਉਸ ਨੇ ਆਪਣੀਆਂ ਸੁੱਖ-ਸਹੂਲਤਾਂ ਦੇ ਨਵੇਂ ਸਾਧਨ ਵੀ ਖੋਜ ਲਏ ਹਨ। ਉਸ ਨੇ ਵਿਜ਼ੂਅਲ ਅਤੇ ਆਡੀਓ ਦੀ ਮਦਦ ਨਾਲ ਕਈ ਕਾਢ ਕੱਢੀਆਂ ਹਨ ਅਤੇ ਇਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਸੁਮੇਲ ਨਾਲ ਉਸ ਨੇ ਫਿਲਮ ਬਣਾਈ ਹੈ। 1929 ਤੱਕ ਬਣੀਆਂ ਫਿਲਮਾਂ ਵਿੱਚ ਫੋਟੋਗ੍ਰਾਫੀ ਮੋਬਾਈਲ ਸੀ, ਪਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚ ਆਵਾਜ਼ ਦੀ ਘਾਟ ਸੀ। ਸਾਊਂਡ ਫਿਲਮਾਂ ਦਾ ਨਿਰਮਾਣ ਸਾਲ 1930 ਵਿੱਚ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਪਿਛਲੇ ਸਾਲਾਂ ਵਿੱਚ ਇਸ ਨੇ ਜਿੰਨੀ ਵੀ ਤਰੱਕੀ ਕੀਤੀ ਹੈ, ਉਹ ਮਨੁੱਖੀ ਮਨੋਰੰਜਨ ਦੇ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਸਥਾਨ ਬਣ ਗਈ ਹੈ।

ਸਿਨਮਾ ਦੇ ਲਾਭ

ਸਿਨਮਾ ਮਨੋਰੰਜਨ ਦਾ ਸਸਤਾ ਅਤੇ ਪਹੁੰਚਯੋਗ ਸਾਧਨ ਹੈ। ਸਿਨਮਾ ਕਿ ਮਦਦ ਨਾਲ ਸੈਂਕੜੇ ਲੋਕ ਕੁਰਸੀਆਂ ‘ਤੇ ਬੈਠ ਕੇ ਦੋ-ਤਿੰਨ ਘੰਟੇ ‘ਚ ਮਨੋਰੰਜਨ ਦਾ ਬਹੁਤ ਸਾਰਾ ਆਨੰਦ ਲੈਂਦੇ ਹਨ। ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਦ੍ਰਿਸ਼ ਜੋ ਡਰਾਮੇ ਵਿੱਚ ਨਹੀਂ ਦਿਖਾਏ ਜਾ ਸਕਦੇ ਹਨ, ਸਿਨੇਮਾ ਵਿੱਚ ਦਿਖਾਏ ਜਾ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਇਸ ਵਿੱਚ ਗੀਤ, ਸੰਗੀਤ, ਗੱਲਬਾਤ, ਯੁੱਧ ਅਤੇ ਕੁਦਰਤੀ ਨਜ਼ਾਰਿਆਂ ਰਾਹੀਂ ਮਨੋਰੰਜਨ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਸਿਨੇਮਾ ਦਾ ਬਹੁਤ ਪ੍ਰਭਾਵ ਹੈ। ਸਿਨੇਮਾ ਵਿਗਿਆਨ ਦੇ ਮਹਾਨ ਅਜੂਬਿਆਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਹੈ ਅਤੇ ਹੁਣ ਮਨੋਰੰਜਨ ਦਾ ਬਹੁਤ ਮਸ਼ਹੂਰ ਰੂਪ ਹੈ। ਇੱਕ ਸਦੀ ਪਹਿਲਾਂ ਕੌਣ ਕਲਪਨਾ ਕਰ ਸਕਦਾ ਸੀ ਕਿ ਲੋਕਾਂ ਦੀਆਂ ਤਸਵੀਰਾਂ ਨੂੰ ਸਕ੍ਰੀਨ ਤੇ ਬਣਾਇਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਕੰਮ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਮਨੋਰੰਜਨ ਦੇ ਸਭ ਤੋਂ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਰੂਪਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਹੈ।

ਮਨੋਰੰਜਨ ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਇਹ ਗਿਆਨ ਵਧਾਉਣ ਦਾ ਸਾਧਨ ਵੀ ਹੈ। ਸਿਨਮਾ ਰਾਹੀਂ ਅਸੀਂ ਭਾਰਤ-ਵਿਦੇਸ਼ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਜੀਵਨ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਅਨੁਭਵ, ਘਟਨਾਵਾਂ ਆਦਿ ਨੂੰ ਜਾਣ ਸਕਦੇ ਹਾਂ। ਇਤਿਹਾਸਕ ਸਥਾਨਾਂ ਨੂੰ ਵੀ ਸਿਨਮਾ ਰਾਹੀਂ ਦੇਖਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਹਰ ਕੋਈ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਦੇਸ਼ਾਂ ਦੀ ਯਾਤਰਾ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦਾ। ਉਹ ਸਿਨੇਮਾ ਰਾਹੀਂ ਦੂਜੇ ਦੇਸ਼ਾਂ ਦਾ ਦੌਰਾ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ।

ਸਿਨਮਾ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਮਨੋਰੰਜਨ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਇਸ ਗੱਲ ਤੋਂ ਇਨਕਾਰ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ ਕਿ ਸਿਨੇਮਾ ਕੁਦਰਤ ਅਤੇ ਜਾਨਵਰਾਂ ਦੇ ਸੁੰਦਰ ਦ੍ਰਿਸ਼ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਇਹਨਾਂ ਦ੍ਰਿਸ਼ਾਂ ਨੂੰ ਦੇਖਣ ਨਾਲ ਸਾਡੇ ਦਿਲ ਖ਼ੁਸ਼ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਸਾਡੇ ਮਨ ਤਰੋ-ਤਾਜ਼ਾ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਇਸ ਰੁਝੇਵਿਆਂ ਭਰੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਵਿਚ ਸਿਨੇਮਾ ਸਾਡੇ ਲਈ ਆਰਾਮ ਦਾ ਮਾਧਿਅਮ ਹੈ।

ਸਿਨਮਾ ਦੀ ਬਦੌਲਤ ਅੱਜ ਹਜ਼ਾਰਾਂ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਕੰਮ ਮਿਲ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਬੰਬਈ ਵਿੱਚ ਸਿਨਮਾ ਉਦਯੋਗ ਤਰੱਕੀ ਦੇ ਸਿਖਰ ‘ਤੇ ਪਹੁੰਚ ਗਿਆ ਹੈ। ਦੁਨੀਆ ਦੇ ਕਈ ਦੇਸ਼ਾਂ ਵਿੱਚ ਭਾਰਤੀ ਫਿਲਮਾਂ ਨੂੰ ਬੜੀ ਦਿਲਚਸਪੀ ਨਾਲ ਦੇਖਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਨਿਰਮਾਤਾ-ਨਿਰਦੇਸ਼ਕ, ਅਦਾਕਾਰ ਅਤੇ ਅਭਿਨੇਤਰੀਆਂ ਨੂੰ ਸਨਮਾਨਿਤ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।

ਸਿਨਮਾ ਦੀਆਂ ਹਾਨੀਆਂ

ਸਿਨਮਾ ਦੀਆਂ ਨਾ ਸਿਰਫ ਲਾਭ ਹੀ ਹਨ ਬਲਕਿ ਇਸ ਦੀਆਂ ਬਹੁਤ ਹਾਨੀਆਂ ਵੀ ਹਨ। ਅੱਜ-ਕੱਲ ਲੋਕ ਸਿਨਮਾ ਦੇ ਜ਼ਿਆਦਾ ਸ਼ੋਕੀਨ ਹੋ ਗਏ ਹਨ। ਵਿਦਿਆਰਥੀ ਵੀ ਪੜ੍ਹਾਈ ਦੀ ਬਜਾਏ ਫ਼ਿਲਮਾਂ ਦੇਖਣ ਵਿੱਚ ਆਪਣਾ ਜ਼ਿਆਦਾ ਸਮਾਂ ਬਰਬਾਦ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਇਸ ਦਾ ਅੱਖਾਂ ‘ਤੇ ਬੁਰਾ ਪ੍ਰਭਾਵ ਪੈਂਦਾ ਹੈ। ਇੱਕ ਸਿਨੇਮਾ ਹਾਲ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਹਜ਼ਾਰ ਤੋਂ ਵੱਧ ਲੋਕ ਇਕੱਠੇ ਬੈਠ ਕੇ ਤਿੰਨ ਘੰਟੇ ਫਿਲਮ ਦੇਖਦੇ ਹਨ। ਇਸ ਦਾ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਸਿਹਤ ‘ਤੇ ਬੁਰਾ ਪ੍ਰਭਾਵ ਪੈਂਦਾ ਹੈ।

ਇਨ੍ਹਾਂ ਸਿਨਮਾ ਨੂੰ ਦੇਖਣ ਨਾਲ ਸਾਡਾ ਸਮਾਂ ਦਾ ਬਰਬਾਦ ਤਾਂ ਹੁੰਦਾ ਹੀ ਹੈ ਪਾਰ ਸਾਡੇ ਪੈਸੇ ਦੀ ਵੀ ਬਰਬਾਦੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਜੋ ਪੈਸੇ ਅਸੀਂ ਇਹਨਾਂ ਖੂਨ-ਪਸੀਨਾ ਬਹਾ ਕੇ ਕਮਾਂਦੇ ਹਾਂ ਉਹ ਪੈਸੇ ਅਸੀਂ ਇਕ ਮੂਵੀ ਦੇਖਣ ਵਿੱਚ ਲੁਟਾ ਦਿੰਦੇ ਹਾਂ। ਸਾਨੂੰ ਪੈਸੇ ਦੀ ਸੰਭਾਲ ਕਰਨੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਰੋਜ਼-ਰੋਜ਼ ਦੀ ਬਜਾਏ ਕਦੇ-ਕਦੇ ਹੀ ਸਿਨਮਾ ਦੇਖਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ।

ਸਿਨਮਾ ਵਿੱਚ ਚੋਰੀਆਂ ਅਤੇ ਡਕੈਤੀਆਂ ਨੂੰ ਦਿਖਾਇਆ ਗਿਆ ਹੈ। ਚੋਰ ਅਤੇ ਡਾਕੂ ਨਵੇਂ ਤਰੀਕੇ ਸਿੱਖ ਕੇ ਬੈਂਕ ਲੁੱਟਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਚੋਰੀਆਂ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਇਸ ਨਾਲ ਦੇਸ਼ ਦਾ ਬਹੁਤ ਨੁਕਸਾਨ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਬੱਚਿਆਂ ਤੇ ਵੀ ਗਲਤ ਪਰਭਾਵ ਵੀ ਪੈਂਦਾ ਹੈ।

ਉਮੀਦ ਹੈ ਇਸ ਪੋਸਟ ਵਿੱਚ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸਿਨਮਾ ਦੇ ਲਾਭ, ਸਿਨਮਾ ਦੀਆਂ ਹਾਨੀਆਂ, ਸਿਨਮਾ ਤੇ ਪੰਜਾਬੀ ਲੇਖ, ਪੰਜਾਬੀ ਨਿਬੰਧ, Punjabi essay, Punjabi lekh on cinema, Punjabi essay on Cinema, Punjabi lekh, Advantages and disadvantages of cinema essay in punjabi, Uses and abuses of cinema in Punjabi ਤੁਹਾਨੂੰ ਪਸੰਦ ਆਇਆ ਹੋਵੇਗਾ ,ਇਸ ਨੂੰ ਸ਼ੇਅਰ ਜ਼ਰੂਰ ਕਰੋ।

Akbar birbal punjabi kahani – ਹਰਾ ਘੋੜਾ.

Punjabi Application : ਮਾਪਿਆਂ ਦੁਆਰਾ ਸਕੂਲ ਵਿੱਚ ਦਾਖਲੇ ਲਈ ਅਰਜ਼ੀ ਪੰਜਾਬੀ ਵਿੱਚ।

ISRO Free Certificate Online Course in Remote Sensing

17 Points Punjabi Essay on Cinema de labh te haniya "ਸਿਨੇਮਾ ਦੇ ਲਾਭ ਤੇ ਹਾਨੀਆਂ" for Class 8, 9, 10, 11 and 12 Students Examination.

17 ਬਿੰਦੂ ਲੇਖ - ਸਿਨੇਮਾ ਦੇ ਲਾਭ ਤੇ ਹਾਨੀਆਂ

1. ਭੂਮਿਕਾ

2. ਸਿਨੇਮਾ ਕੀ ਹੈ

3. ਸਾਇੰਸ ਦੀ ਖੋਜ

4. ਅਜੋਕੇ ਜੀਵਨ ਵਿੱਚ ਮਹੱਤਤਾ ਸਿਨੇਮਾ ਦੇ ਲਾਭ

5. ਮਨ ਪਰਚਾਵੇ ਦਾ ਸਾਧਨ

6. ਵੱਖ-ਵੱਖ ਵਿਸ਼ਿਆਂ ਨਾਲ ਸੰਬੰਧਤ ਚੰਗੀਆਂ ਫ਼ਿਲਮਾਂ

7. ਸਮਾਜ ਵਿੱਚ ਫ਼ਿਲਮਾਂ ਦੀ ਉਸਾਰੂ ਭੂਮਿਕਾ

8. ਕੁਦਰਤੀ ਨਜ਼ਾਰਿਆਂ ਨੂੰ ਮਾਨਣ ਵਾਲਾ ਸਾਧਨ

9. ਪ੍ਰਚਾਰ ਦਾ ਵੱਡਾ ਸਾਧਨ

10. ਰੁਜ਼ਗਾਰ ਦੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਮੌਕੇ ਪੈਦਾ ਹੋਣੇ

11. ਸਿਨੇਮਾ ਦੀਆਂ ਹਾਨੀਆਂ

12. ਕੇਵਲ ਵਪਾਰਕ ਦ੍ਰਿਸ਼ਟੀ ਤੋਂ ਬਣੀਆਂ ਫ਼ਿਲਮਾਂ

13. ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਚਰਿੱਤਰ ਵਿੱਚ ਵਿਗਾੜ ਪੈਦਾ ਕਰਦੀਆਂ ਹਨ

14. ਗ਼ਲਤ ਪ੍ਰਚਾਰ ਦੇ ਬੁਰੇ ਪ੍ਰਭਾਵ, ਸਮੇਂ ਤੇ ਧਨ ਦਾ ਖ਼ਰਚ ਹੋਣਾ

15. ਅੱਖਾਂ ਉੱਪਰ ਮਾੜਾ ਪ੍ਰਭਾਵ ਪੈਣਾ

16. ਚੰਗੀਆਂ ਫ਼ਿਲਮਾਂ ਹੀ ਵੇਖਣੀਆਂ ਚਾਹੀਦੀਆਂ ਹਨ

17. ਸਰਕਾਰ ਨੂੰ ਮਾੜੀਆਂ ਫ਼ਿਲਮਾਂ 'ਤੇ ਸਖ਼ਤੀ ਨਾਲ ਪਾਬੰਦੀ ਲਾਉਣੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ।

Categories - ਸ਼੍ਰੇਣੀਆਂ

Punjabi Letter
Punjabi-Essay
Punjabi-Grammar
Punjabi-Language
ਪੰਜਾਬੀ-ਕਹਾਣੀਆਂ

Punjabi Essay, Paragraph on "Diwali", "ਦੀਵਾਲੀ " for Class 8, 9, 10, 11, 12 of Punjab Board, CBSE Students in Punjabi Language.

Punjabi Essay on "Shri Guru Gobind Singh Ji", "ਸ੍ਰੀ ਗੁਰੂ ਗੋਬਿੰਦ ਸਿੰਘ ਜੀ " Punjabi Paragraph-Lekh-Speech for Class 8, 9, 10, 11, 12 Students.

Punjabi Essay on "Computer de Labh ate Haniya", "ਕੰਪਿਊਟਰ ਦੇ ਲਾਭ ਅਤੇ ਹਣਿਆ " Punjabi Paragraph-Lekh-Speech for Class 8, 9, 10, 11, 12 Students.

Tags - ਟੈਗਸ.

Akbar-Birbal-Story
Dosti Status
Facebook-Status
Instagram-Status
Letter-to-Editor
Punjabi Application
Punjabi Family Letter
Punjabi formal Letter
Punjabi Informal Letter
Punjabi_Folk_Wisdom
Punjabi_Idioms
Punjabi-Lekh
Punjabi-Moral-Stories
Punjabi-Paragraph
Punjabi-Sample-Paper
Punjabi-Speech
Punjabi-Status
Punjabi-Synonyms
Punjabi-Vyakaran
Short-Stories-Punjabi
Tenali-Rama-Story
Unseen-Paragraph
WhatsApp-Status
ਅਣਡਿੱਠਾ ਪੈਰਾ
ਆਂਪੰਜਾਬੀ ਪੱਤਰ
ਸੱਦਾ-ਪੱਤਰ
ਸਮਾਨਾਰਥਕ-ਸ਼ਬਦ
ਦੋਸਤੀ ਸਟੇਟਸ
ਪੰਜਾਬੀ ਚਿੱਠੀ
ਪੰਜਾਬੀ ਚਿੱਠੀਆਂ
ਪੰਜਾਬੀ ਪੱਤਰ
ਪੰਜਾਬੀ-ਸਟੇਟਸ
ਪੰਜਾਬੀ-ਪਰਾਗ੍ਰਾਫ
ਪੰਜਾਬੀ-ਲੇਖ
ਪੰਜਾਬੀ-ਵਿਆਕਰਣ
ਪੱਤਰ ਲੇਖਨ
ਮੁਹਾਵਰੇ
ਲੋਕ_ ਅਖਾਣ
ਲੋਕ_ਸਿਆਣਪਾਂ

Grammar - ਵਿਆਕਰਣ

1. ਮੁਹਾਵਰੇ, ਅਖਾਣ ਤੇ ਉਨਾਂ ਦੀ ਵਰਤੋਂ
2. ਪੰਜਾਬੀ ਭਾਸ਼ਾ ਵਿੱਚ ਅਗੇਤਰ-ਪਿਛੇਤਰ ਦੀ ਜਾਣ -ਪਛਾਣ
3. ਪੰਜਾਬੀ ਭਾਸ਼ਾ ਵਿੱਚ ਨਾਂਵ ਦੀ ਜਾਣ -ਪਛਾਣ
4. ਪੰਜਾਬੀ ਭਾਸ਼ਾ ਵਿੱਚ ਪੜਨਾਂਵ ਦੀ ਜਾਣ -ਪਛਾਣ
5. ਪੰਜਾਬੀ ਭਾਸ਼ਾ ਵਿੱਚ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ ਦੀ ਜਾਣ -ਪਛਾਣ
6. ਪੰਜਾਬੀ ਭਾਸ਼ਾ ਵਿੱਚ ਕਿਰਿਆ ਦੀ ਜਾਣ -ਪਛਾਣ
7. ਪੰਜਾਬੀ ਭਾਸ਼ਾ ਵਿੱਚ ਸੰਬੰਧਕ ਦੀ ਜਾਣ -ਪਛਾਣ
8. ਪੰਜਾਬੀ ਭਾਸ਼ਾ ਵਿੱਚ ਵਿਸਮਿਕ ਦੀ ਜਾਣ -ਪਛਾਣ
9. ਪੰਜਾਬੀ ਭਾਸ਼ਾ ਵਿੱਚ ਵਿਸਰਾਮ ਚਿੰਨ੍ਹ ਦੀ ਜਾਣ -ਪਛਾਣ
Continue Reading...

Menu Footer Widget

Your Article Library

Essay on punjabi cinema (730 words).

ADVERTISEMENTS:

Essay on Punjabi Cinema!

The first Punjabi talkie film was Sheila, also known as Pind Di Kudi, starring famous actress Noor Jahan; it was made by K.D. Mehra in Calcutta (now, Kolkata) in 1936 and released in Lahore. The film was a hit. K.D. Mehra also made Heer Sial (1938), that had Noor Jahan and new artistes Balo and M. Ismail, and it too was successful.

His films inspired others. Studios opened up and many artistes, producers, directors, and technicians from Bombay (now, Mumbai) and Calcutta (now, Kolkata) shifted to Lahore, among them Shanta Apte, Motilal, Chandra Mohan, Hiralal, Noor Jahan, Mumtaz Shanti, Wali, Syed Attahullah Shah Hashmi and Shanker Hussain.

The partition of Punjab in 1947 affected Punjabi cinema because most Muslim artistes and directors moved to Pakistan. But efforts were on to keep Indian Punjabi cinema alive. Filmmakers made films like Posti, Do Lachhian and Bhangra with some success.

In the 1950s, the trend of comedies was dominant: Mulkh Raj Bhakhri’s Bhangra (1958), remade by director Mohan Bhakhri as Jatti in 1980, and Johnny Walker (1957) were hits; the latter was later remade under the same title.

In the 1960s, Satluj de Kande (1964), the big-budget romantic Punjabi film by director Padam Prakash Maheshwary, was a major hit and earned a National Film Award. In 1969 the religious film Nanak Nam Jahaz Hai became the first really major successful Punjabi film in post-independent India. It is seen as a major contributing factor to the revival of the Punjabi film industry in India. Kamail Singh (1963) and fagga (1964) bagged the President’s Silver Medal.

In the 1970s, Hindi actors of Punjabi descent became interested in Pimjabi films. The popular and noted films of the decade were Kankan De Ohle, Nanak Dukhiya Sab Sansar (1970), Mele Mitran De (1972), Man Jeete Jag Jeet (1973), a religious film. Do Sher (1974), Bhagat Dhanna Jatt, Sacha Mera Roop Hai and the very successful Dukh Bhanjan Tera Naam.

Daaj Giddha, Main Papi Turn Bakhshanhaar, Papi Tarey Anek, Santo Banto, Sardar-E- Azam, Sawa Lakh Se Ek Ladaun, Saal Solvan Chadya, Sat Sri Akal, and Shaheed Kartar Singh Sarabha were released in the latter half of the decade. Walayati Babu (1978) was the first ever remake in Punjabi cinema. The religious film Guru Manio Granth was an instant hit. Til Til Da Lekha won the Punjab State Government Award for Best Story Writer and the Second Best Feature Film, of 1979

In the 1980s, Chann Pardesi, the first Punjabi film to win the National Award, was released in 1980. Fauji Chacha, Mulkh Raj Bhakhri’s Bhangra (1958) and Jatti were a tremendous success. Ucha Dar Babe Nanak Da (1985) was a religious film that established Gurdas Mann as a star. The other hit films of the decade were Sarpanch, Yaari Jatt Di, Mamla Garbar Hai, Mohammad Sadiq’s Guddo, and Veerendra’s Vairi and Long Da Lishkara. Gugu Gill and Yograj Singh took on leading roles.

In the 1990s, Qurbani Jatt Di, Dushmani Di Agg, Badla Jatti Da, Udeekan Saun Diyan, Sounh Menoo Punjab Di, won acclaim. Sukhdev Ahluwalia emerged as one of the most successful directors. Kachehri (1994) starred Gurdas Mann and won a National Award.

Tabahi, a blockbuster hit; Naseebo and Qahar in 1995; Sukha; the critically acclaimed Main Maa Punjab Dee (1998) that won a National award; and Jaspal Bhatti’s Mahaul Theek Hai, an instant hit, were other major films of the decade. Raj Babbar’s Shaheed Udham Singh did well towards the end of the decade.

In the last few years, the trend has been to make commercially successful films with Hindi stars in the forefront. Hindi masala-type films have gained prominence.

In the 2000s, Dard Pardesan De, Khalsa Mero Roop Hai Khaas, Jee Ayan Nu, Asa Nu Moan Watna Da (2004), Jija Ji, Des Hoyaa Pardes, Main Tu Assi Tussi, Yaaran Naal Baharan, and Nalaik (all in 2005), Kambdi Kalai, a Punjabi diaspora movie made in the United States (2006), Rustam-e-Hind and Mitti Wajan Mardi (2007), Yaariyan, Mera Find, Lakh Pardesi Hoye, Heaven on Earth, and Sat Sri Akal (2008), Jag Jeodeye Deh Mele and Tera Mera Ki Ristha (2009), were produced. Chhevan Dariya, directed by Ish Amitoj Kaur, was released on September 2011. Ish Amitoj Kaur was the first Punjabi woman to have directed, produced and written a Punjabi film.

Essay on Kannada Cinema (719 Words)
Essay on Punjabi Language (911 Words)

Punjabi Cinema

No comments yet.

Leave a reply click here to cancel reply..

You must be logged in to post a comment.

Love, War And Other Longings: Essays On Cinema In Pakistan

Features , Film , Books

The authors in this publication boldly take on various hidden nuances in film from Pakistan – they address the use of nationalistic propaganda via film for example in Waar, as well as the financial difficulties filmmakers and production houses face while producing films

Pakistani And Other Foreign Students Were Targeted By Xenophobic Minds In Kyrgyzstan

Zahra Khan is a curator of contemporary South Asian art. She is the Creative Director of Foundation Art Divvy, an art and culture foundation that supports contemporary art and independent film from South Asia. Amongst other projects, it curated the first Pakistani pavilion at the Venice Biennale 2019

Subscribe Newsletter

Facebook comments, related news, shahid jalal's journey from corporate life to artistic mastery, pakistani and other foreign students were targeted by xenophobic ..., debates and superstars at quetta's own pakistan literature festival, how to really get to know other people, amid israel's onslaught on gaza, the threat of war with iran remains, a trend-setting book on welfare and political economy, in pakistan's ..., elections 2024: militablishment should accept defeat, reform is a political process. unelected elites and technocrats will ..., nawaz sharif will return to imran khan's pakistan, with fractured civil society & complicit politicians, there's little ..., a coup that failed, fact-check: is the tallest waterfall in china fake, fact-check: is govt considering taxes for solar panel users.

Adeel Daniel

Did The Punjab Govt Buy 2 Air Ambulances?

Tahir Imran Mian

Fact-Check: Did Nawaz Win Or Lose NA-15?

Fact-check: did caretaker info minister murtaza solangi meet with mqm ..., rasool bux palijo remains a beacon of light for sindh and beyond - i.

Muhammad Alam Brohi

Flimsy Land Governance And Food Security Threats In KP

Asif Mohmand

'Masters, My Foot!' - How Journalist Nasrullah Gadani's Assassination ...

Hasan Mujtaba

Government Apathy Is Leading to Heritage Sites Disappearing In Both ...

Shahzad Naveed

PK8303: How Sky Cowboys Brought Doom To 100 Passengers And Crew

Climate crisis, pakistan economic survey rings alarm bells on climate change impacts.

TFT correspondent

'First Spell Of Monsoon Rains To Hit Several Parts Of Country After ...

India witnessed most prolonged heatwave, worse yet to come , met dept forecasts drizzle in karachi from mid-june, karachi likely to remain cloudy for next ten days: pmd, follow us on twitter.

Academia.edu no longer supports Internet Explorer.

To browse Academia.edu and the wider internet faster and more securely, please take a few seconds to upgrade your browser .

Enter the email address you signed up with and we'll email you a reset link.

We're Hiring!
Help Center

Masculinity, mobility and transformation in Punjabi cinema: From Putt Jattan De (Sons of Jat Farmers) to Munde UK De (Boys of UK) (2012)

This article explores the popular representation of masculinity in Punjabi cinema and how it has changed over the past three decades as the Punjabi film industry has gone from being regionally based to increasingly transnational. I look at how within Punjabi films, caste and class hierarchies operate as mechanisms for visibly marking the cinematic representations of hegemonic masculinity. The heroes of Punjabi films often belong to the landowning ‘Jat’ caste. The performance of their masculinity is typified by their ability to move between different rural, urban and transnational spaces. This ability to successfully navigate the unfamiliar terrains of the world outside their villages serves as a rite of passage to becoming a man, a testament to their masculine affirmation. The construction of the mobile gendered body of the Punjabi hero within Punjabi cinema represents a privileged site upon which Punjabi cultural identity is articulated both in India and within the Punjabi diaspora.

Related Papers

Iqbal Sevea

By drawing upon a series of immensely popular Punjabi films that centre around the character of Maula Jatt, this paper explores the code of masculinity depicted in the genre of rural based Punjabi vendetta films. The character of Maula Jatt and other similar characters in Punjabi films are approached here as constitutive of a specific male cultural type. Films, it should be noted, are studied as sources through which to understand wider cultural discourses of masculinity that are compelling at a particular historical juncture. It is stressed here that in critically engaging with masculinity one has to discard notions of natural, fixed or unitary notions of maleness. Not only is masculinity in itself a relational construct, there are also numerous codes of masculinity that co-exist in a particular context. Hence, this paper is attentive to ways in which Punjabi films present a series of actions and qualities as being the sole domain of manly men as well as to the celebration of a particular code of masculinity over others and its presentation as the standard to judge the worth of all men by. For instance, the ability to protect one’s izzat (honour), which is vested in the body and chastity of women (who are under the guardianship of men), openly display arms and ammunition, exact revenge and rise against the state’s law and order machinery are heralded as markers of masculinity. Beyond examining the presentation of men in relation to women, this paper asserts the importance of examining masculinity in terms of caste identities. Approaching gender in relational terms entails the study of how hegemonic masculinities function by demonstrating their superiority not only over women but also ‘other’ men. In the films studied here, the Jatt protagonist is portrayed as representing the hegemonic masculinity. Other caste groups are measured according to their ability to live up to this form of masculinity. In turn, the Jatt’s superior masculinity is itself reified by the very fact that other caste groups are valued according to characteristics that are supposed to mark out a manly Jatt.

Fateh Veer Singh Guram

This dissertation aims to look at the portrayal of caste, and the Jatt caste in particular, in mainstream contemporary Indian Punjabi films. The dissertation will look at films from 2011 onwards, when the romantic comedy Jihne Mera Dil Luteya (Mandeep Kumar, 2011), starring Diljit Dosanjh and Gippy Grewal released. Both protagonists, who belong to the Jatt caste themselves, played the roles of young Jatt men and similar portrayals can been seen in films that released post 2011 as well. In Punjab, the Jatt community makes up about a quarter of the population of Punjab, but is over-represented in circles of economic and political power in the state. Having been a land owning community, the Jatt sardars have maintained their dominance in the state for many decades. This dominance can also be seen in the contemporary entertainment industry, with songs glorifying the Jatt caste, and movies catering around a main Jatt protagonist. Thus, it will become interesting to see how mainstream contemporary Indian Punjabi films deal with the identity of the Jatt sardars of Punjab, and how does this identity further influence interactions between characters belonging to other castes in such films. This dissertation will also try and see the extent to which the creation of the Jatt identity has permeated and influenced members of the Punjabi society. Interviews with journalists and academicians familiar with such issues will help shed light on this matter. The dissertation will also borrow from Judith Butler’s concept of performativity with respect to gender, and look at the portrayal of caste through the lens of performativity. The dissertation will also borrow from M.N. Srinivas’ concept of Sanskritisation, in order to look at how other castes deal with the character traits of the dominant Jatt caste. Do other castes co-opt such traits? Or do they reject the traits which are otherwise identified with the Jatt community? An analysis of the mainstream contemporary Indian Punjabi films will be done, and scenes where portrayal of caste is particularly poignant will be discussed. This follows the precedent set by Iqbal Sevea and Harjant S. Gill, both of whom analysed the Punjabi cinema industry in their respective works. While Sevea looked at the rise of a hyper masculine Jatt figure in Pakistani mainstream Punjabi cinema, Gill looked at how the migration of Jatt sardars also led to a transportation of the Jatt identity overseas, and how the Jatt community in films dealt with their identity in a foreign land. However, both authors stop short of looking at their characters from a detailed caste lens, and this is what this dissertation will be taking up. The dissertation will do a detailed analysis of contemporary films, as mentioned above, and look at the characters squarely using a caste lens.

Doing Sociology

Oishika Ghosh

In the context of a patriarchal societal framework, entrenched perceptions regarding femininity and masculinity prevail. These perceptions, while subject to variation across societal strata, frequently align with the portrayal of the masculine as robust and assertive, shaping gender depictions notably in cinematic productions, particularly within the domain of Bollywood. This article endeavors to elucidate such gender dynamics through the critical examination of two films, discerning prevalent themes of male hegemony, sexism, and misogyny therein.

Anthropological Quarterly

Sanghita Sen , Harjant Gill

Review of Indian Masculinity Series - Roots of Love, Mardistan/Macholand & Sent Away Boys by Harjant Gill (written by Sanghita Sen)

Akshaya Kumar

The soaring emergence of Bhojpuri cinema in 2004 took over the B/C segments of Hindi film distribution in most of north India. The success of the film industry had followed from a vibrant music industry; in a few subsequent years, however, the success of the Bhojpuri film industry turned against itself, on account of the shifting balance between production and exhibition sectors. This paper explores how the Bhojpuri industry negotiated this challenge, particularly with the reconsolidation of the Hindi film industry. I argue that the Bhojpuri stars benefitted most from the enforced reconfigurations as the film-texts became further subservient to stardom and the new aesthetic grammar was organized around the figure of the action-star. Through Jaan Tere Naam (Prasad, 2013)—one among a series of successful films featuring Khesari Lal Yadav—I assess Yadav’s popularity, earned via his performances as a launda (female impersonator). Bhojpuri cinema survives by projecting the male star as its primary text and arranging a plethora of pleasures around his figure, including the bawdy registers that proudly claim the insignia of nativity. The rebellious and native masculinity thus not only anchors the switch between bawdy irreverence and moral exactitude, it also vanquishes the “othered” urban values often resident in the female body.

Pauline Maclaran

Book Chapter

Priyasha Kaul

Journal of emerging technologies and innovative research

South Asia: Journal of South Asian Studies

Meraj A H M E D Mubarki

Sanjay Srivastava’s rational, scientific hero, who emerged in the immediate post-colonial Hindi cinema of the 1950s, was strongly linked to the Indian government’s Soviet-style Five-Year Plans. Rigorous town planning and large-scale socio-urban experiments created the conditions for the cosmopolitan, Westernised filmic hero to acquire a hegemonic position within the discursive practices of the Nehruvian state. However, he was by no means the only embodiment of masculinity on offer. Employing narrative analyses of two key Hindi films of the period, I posit that there were competing visions of masculinity, not aligned with, but rather opposed to, the hegemonic discourse of metropolitan culture and cosmopolitan outlook of Nehruvianism.

Ruchita Chowdhary

The cinema in India has its different mark upon the masses and has a huge fan following. Being the most popular art form in the nation it has been in luencing the viewers with its magical effects. With its tremendous reach among the youths, it not only depicts the virtual image of the society but on the same hand it is creating a world which is juxtapose of realm. Since the beginning Hindi ilms are revolving around the set plots of the scripted feature ilms showcasing a hero, a heroine, a villain and a climax after which everybody has a happy ending. Accordingly, the Hindi ilms have de ined the heroes in its own way with some set parameters i.e., muscular body, taller than heroine, a ighter, good looks and a never-ending list of traits. However, some heroes have broken this myth that a ilmy hero is always a MACHO MAN. They are again rede ining the personality of the heroes on the silverscreen. Thus, the aim of this research paper is to examine the change in de inition of the heroes ...

Loading Preview

Sorry, preview is currently unavailable. You can download the paper by clicking the button above.

RELATED PAPERS

Alyssa Lobo

Mithibai College

Annalise Benjamin

Granthaalayah Publications and Printers

Shodh Kosh , reshma krishnan , balakrishnan k

Indian Film Stars, ed. Michael Lawrence

Anustup Basu

Rakhshan Rizwan

Intersections

Trinankur Banerjee

Journal of Macromarketing

Lorna Stevens

nazia sharmin

Ratnakar Tripathy

Shakuntala Banaji

Pavan Malreddy

University of Glasgow, UK

Global Media Journal -- Canadian Edition

Julia Szivak

Gender Reflections in Mainstream Hindi Cinema

Dr. Nidhi Shendurnikar

Robina Mohammad

IIC Quarterly

BioScope: South Asian Screen Studies

Ashvin Devasundaram

Sikh Formations

Parvinder Mehta

Harjant Gill

Oxford University Press

MA Research Thesis

Michael Paul Willis

Sriparna Ray

Media Watch

Saayan Chattopadhyay